استقلال تنهاست و انگار به جز خدا و هوادارانش هیچکس را ندارد!

حتی در درون خود استقلال هم کسانی هستند که نمی خواهند بپذیرند که استقلال کار بزرگی کرده و تا می توانند آب به آسیاب آنهایی می ریزند که می کوشند کار بزرگ استقلال را کوچک کنند!

در واقع در میان کری پرسپولیسیهایی که سالهاست رنگ آسیا را هم به خود ندیده اند هستند کسانی که آن کریها را رنگ میزنند تا پررنگ شود!

دیروز یکی از اعضای هیات مدیره باشگاه که انگار تلاش و تعصب بازیکنان را ندیده بود و حتی تشویق هواداران استقلال را هم نمی خواست ببیند از عدم تمرکز بازیکنان سخن گفت!

پس از آن هم از نبود جباری حرف زد تا زیر پای فتح الله زاده را خالی کند و به شایعاتی که می گفت ایشان می خواهد مدیر عامل شود رنگ واقعیت زد!

نکونام نبود،آندو تیموریان هم ایضا،خسرو حیدری هم به دلیل مصدومیت از زمین بیرون رفت ،نبود اینها اما مهم نبود لابد، نبود جباری مهم بود که طی ده سال اخیر همیشه بوده و استقلال هرگز به این نقطه که امروز رسیده نرسیده بود؟

احتمالا جناب هیات مدیره یک بازی دیگر را دیده بودند چرا که استقلال در این بازی حداقل ده موقعیت ایده آل گلزنی به دست آورده بود تا نشان دهد اگر عیبی هست در دفاع و حمله هست که راحت گل می خوریم و راحت فرصتها را از دست می دهیم اما مدیر شدن لابد آنقدر شیرین هست که آب به آسیاب پرسپولیسیها بریزیم!

استقلال همه تلاش خود را انجام داد حتی جانشینان تیموریان و نکونام هم قابل قبول به میدان رفتند اما فوتبال نامرد است گاهی اوقات آن تیم که برتر است پیروز نیست!

به هر حال استقلال با سلاح غیرت به یک قدمی فینال آسیا رسید اگر دیگران نمی توانند چنین کنند یا اگر دیگران در تیمهای دیگر هرگز به چنین افتخاری نرسیده اند مشکل استقلال نیست چرا که این تیم در همه ابعاد عالی عمل کرد که چنین جایگاهی را به دست آورد بقیه حرفها سیاست مدارانه است و از روی بغض و حسادت !

در واقع بچه های تیم آنقدر عالی کارکردند که جای هیچکس خالی نبود